ஸ்ரீ ஆண்டாள் வரலாறு.

மார்கழித் திங்கள் மதிநிறைந்த நன்னாளால்.

வையத்து வாழ்வீர்காள்! நாமும் நம் பாவைக்குச்

ஓங்கி உலகளந்த உத்தமன் பேர்பாடி

ஆழி மழைக்கண்ணா! ஒன்று நீ கைகரவேல்

மாயனை மன்னு வடமதுரை மைந்தனை

புள்ளும் சிலம்பின காண் புள்ளரையன் கோயிலில்

கீசுகீசு என்றெங்கும் ஆனைச்சாத்தன் கலந்து

கீழ்வானம் வெள்ளென்று எருமை சிறுவீடு

தூமணி மாடத்து சுற்றும் விளக்கெரிய

நோற்றுச் சுவர்க்கம் புகுகின்ற அம்மனாய்!

கற்றுக் கறவைக் கணங்கள் பலகறந்து

கனைத்திளங் கற்றெருமை கன்றுக்கு இரங்கி

புள்ளின்வாய் கீண்டானை பொல்லா அரக்கனை

உங்கள் புழக்கடை தோட்டத்து வாவியுள்

எல்லே இளங்கிளியே! இன்னும் உறங்குதியோ!

நாயகனாய் நின்ற நந்தகோபனுடைய

அம்பரமே தண்ணீரே சோறே அறஞ்செய்யும்

உந்து மத களிற்றன் ஓடாத தோள் வலியன்

குத்து விளக்கு எரியக் கோட்டுக்கால் கட்டில்மேல்

முப்பத்து மூவர் அமரர்க்கு முன் சென்று

ஏற்ற கலங்கள் எதிர் பொங்கி மீது அளிப்ப

அங்கண் மா ஞாலத்து அரசர் அபிமான

மாரி மலை முழைஞ்சில் மன்னிக் கிடந்து உறங்கும்

அன்று இவ்வுலகம் அளந்தாய் அடி போற்றி

ஒருத்தி மகனாய் பிறந்து ஓரிரவில்

மாலே மணிவண்ணா! மார்கழி நீராடுவான்

கூடாரை வெல்லும்சீர்க் கோவிந்தா! உன்தன்னைப்

கறவைகள் பின்சென்று கானம் சேர்ந்துண்போம்

சிற்றஞ்சிறுகாலே வந்துன்னைச் சேவித்துன்

வங்கக்கடல் கடைந்த மாதவனை கேசவனை