एकविंशतितमे शताब्दे रामायणं किमर्थं महत्त्वपूर्णं भवति ? वयं रामं कथम् आदर्शपुरुषरूपेण दृष्ट्वा अनुकर्तुं प्रयतामहे ?

वाल्मीकेः दुःखात् उत्पन्नं काव्यं सुन्दरी कथा अभवत् । इदं काव्यं रामस्य पुत्राभ्यां लवकुशाभ्यां गीतम् आसीत् ।

दशरथस्य प्रार्थनानां परिणामत्वेन सः चत्वारः पुत्रान् प्राप्नोति । येषु, महायशः रामः ज्येष्ठः पुत्रः आसीत् ।

वािश्वामित्रः अयोध्यां गत्वा असाध्ययाचनां याचति । धृतराष्ट्रः अङ्गीकरोति । रामः स्ववीर्यं दर्शयति ।

रामः लक्ष्मणश्च राक्षसान् हत्वा स्वकौशलं दर्शयतः । विश्वामित्रः यज्ञं समाप्य भ्रातरौ अनुगृह्णाति ।

गङ्गा शुद्धा, आश्रयदात्री च अस्ति । देवी नदीरूपेण पृथिव्याम स्रवति । सहस्रशः जनाः आत्मपावनार्थम्, आध्यात्मिकसाधनार्थं च नद्यां स्नातुं गच्छन्ति ।

सुन्दरी अहल्या पतेः गौतममुनिना त्यक्ता । शप्ता सा, दीर्घकालं वेदनां वियोगं च अनुभूय अहल्या रामेण रक्षिता भवति ।

ब्राह्मणस्य उपरि आधिपत्यं प्राप्तुं कौशिकः वसिष्ठेन सह युध्यते ।

कौशिकः इतोऽपि अनेकान् प्रतिबन्धकान् अतिक्राम्यति । परन्तु सः अनवरतः यतते, अन्ते च विश्वामित्रः ब्रह्मर्षिः भवति ।

रामः शिवधनुः उत्थाप्य सीतां परिणयति ।

रामः परशुरामं मिलति, एकः अन्यं शिक्षयति च ।